07/02/2013 19:41 Filed in:
VogelsIn de tuin van mijn ouders staan twee oude appelbomen, die eigenlijk al jaren geen mooie appels meer voortbrengen. Hoewel ze klein, hard en niet echt lekker zijn om zo in te happen, bewaart mijn vader toch ieder jaar trouw, de bescheiden oogst. Mijn moeder verwerkt ze namelijk in de appeltaart -waar ze heel erg geschikt voor zijn- en de rest wordt in de winter aan de vogels gevoerd. Doorgaans doen merels en spreeuwen zich tegoed aan de appeltjes, maar tijdens de inmiddels -helaas- afgelopen vorst- en sneeuwperiode, kwamen er ook kramsvogels op af. De kramsvogel is in Nederland vooral een wintergast. In het najaar trekt de soort -soms massaal- weg vanuit Scandinavië en Rusland richting West-Europa. Het is een forse merel, die duidelijk herkenbaar is aan de grijze kop en stuit. Kramsvogels foerageren vaak in groepen op open graslanden op zoek naar wormen en andere ongewervelde dieren, maar ze komen ook af op afgevallen fruit en besdragende struiken, als duindoorn, vlier en lijsterbes. Bij strenge vorst en sneeuw zoeken ze ook wel tuinen en soms zelfs voerdertafels op. Zo kwamen ze dus ook in de tuin van mijn ouders terecht. In eerste instantie slechts een paar, maar later zelfs enkele tientallen exemplaren. Voor mij natuurlijk een uitgelezen kans om deze prachtige vogels te fotograferen in winterse sferen. Tijdens enkele grijze dagen heb ik me onder andere gericht op het maken van "high-key" achting beelden. Sneeuw moet altijd worden overbelicht (+ compensatie op de camera), maar door net iets meer over te belichten, vallen de details in de sneeuw bijna helemaal weg en ontstaat een soort "high-key" effect.
(F 4 | iso 200 | 1/200 sec | + 1.3 EV | @ 250 mm)
(F 4 | iso 200, | 1/250 sec, | + 1.3 EV | @ 220 mm)
Kramsvogels zijn agressieve baasjes. Voedselconcurrenten, zoals merels en lijsters maar zeker ook soortgenoten, worden op afstand gehouden of fel verjaagd. De vogels spreiden hierbij een kortstondig intimiderend gedrag tentoon, waarbij ze zich groot maken, de vleugels laten afhangen, de staart spreiden en soms ook de snavel iets openen. Meestal is dit gedrag afdoende, maar soms komt het tot een schermutseling, waarbij de vogels tegen elkaar opvliegen. De sneeuwperiode kende gelukkig ook een aantal zonnige dagen, waarop ik foto’s heb gemaakt. Andere, vooral kleurige beelden waarop de gele tinten van de kramsvogel goed afsteken tegen de blauwe schaduwen op de sneeuw. Eén vogel waagde zich zelfs zo dichtbij, dat het mogelijk was een portretje te maken.
(F 4 | iso 200 | 1/1000 sec | + 0.7 EV | @ 400 mm)
(F 4 | iso 200 | 1/400 sec | + 1.0 EV | @ 400 mm)
(F 7.1 | iso 200 | 1/250 sec | + 0.3 EV | @ 400 mm)
Tags: Kramsvogel, Sneeuw, Winter, Tuin