Blog

Blog

rew

Winter

Wintergasten

In de tuin van mijn ouders staan twee oude appelbomen, die eigenlijk al jaren geen mooie appels meer voortbrengen. Hoewel ze klein, hard en niet echt lekker zijn om zo in te happen, bewaart mijn vader toch ieder jaar trouw, de bescheiden oogst. Mijn moeder verwerkt ze namelijk in de appeltaart -waar ze heel erg geschikt voor zijn- en de rest wordt in de winter aan de vogels gevoerd. Doorgaans doen merels en spreeuwen zich tegoed aan de appeltjes, maar tijdens de inmiddels -helaas- afgelopen vorst- en sneeuwperiode, kwamen er ook kramsvogels op af. De kramsvogel is in Nederland vooral een wintergast. In het najaar trekt de soort -soms massaal- weg vanuit Scandinavië en Rusland richting West-Europa. Het is een forse merel, die duidelijk herkenbaar is aan de grijze kop en stuit. Kramsvogels foerageren vaak in groepen op open graslanden op zoek naar wormen en andere ongewervelde dieren, maar ze komen ook af op afgevallen fruit en besdragende struiken, als duindoorn, vlier en lijsterbes. Bij strenge vorst en sneeuw zoeken ze ook wel tuinen en soms zelfs voerdertafels op. Zo kwamen ze dus ook in de tuin van mijn ouders terecht. In eerste instantie slechts een paar, maar later zelfs enkele tientallen exemplaren. Voor mij natuurlijk een uitgelezen kans om deze prachtige vogels te fotograferen in winterse sferen. Tijdens enkele grijze dagen heb ik me onder andere gericht op het maken van "high-key" achting beelden. Sneeuw moet altijd worden overbelicht (+ compensatie op de camera), maar door net iets meer over te belichten, vallen de details in de sneeuw bijna helemaal weg en ontstaat een soort "high-key" effect.

kvashh
(F 4 | iso 200 | 1/200 sec | + 1.3 EV | @ 250 mm)

kvhshh
(F 4 | iso 200, | 1/250 sec, | + 1.3 EV | @ 220 mm)

Kramsvogels zijn agressieve baasjes. Voedselconcurrenten, zoals merels en lijsters maar zeker ook soortgenoten, worden op afstand gehouden of fel verjaagd. De vogels spreiden hierbij een kortstondig intimiderend gedrag tentoon, waarbij ze zich groot maken, de vleugels laten afhangen, de staart spreiden en soms ook de snavel iets openen. Meestal is dit gedrag afdoende, maar soms komt het tot een schermutseling, waarbij de vogels tegen elkaar opvliegen. De sneeuwperiode kende gelukkig ook een aantal zonnige dagen, waarop ik foto’s heb gemaakt. Andere, vooral kleurige beelden waarop de gele tinten van de kramsvogel goed afsteken tegen de blauwe schaduwen op de sneeuw. Eén vogel waagde zich zelfs zo dichtbij, dat het mogelijk was een portretje te maken.

kvisshh
(F 4 | iso 200 | 1/1000 sec | + 0.7 EV | @ 400 mm)

kvisoshh1
(F 4 | iso 200 | 1/400 sec | + 1.0 EV | @ 400 mm)

kvpshh
(F 7.1 | iso 200 | 1/250 sec | + 0.3 EV | @ 400 mm)

Toevallige ontmoeting ...

Door allerlei omstandigheden heb de afgelopen tijd amper gefotografeerd, maar vorige week ben ik er voor het eerst in het nieuwe jaar eindelijk weer eens lekker op uit getrokken. Rijdend in de polder wordt mijn aandacht al snel getrokken door een grote grijze vogel die aan de rand van een klein maïsveld aan enkele afgestorven planten pikt. Even is er een moment van ongeloof, dat echter al snel omslaat in euforie, want daar staat een heuse kraanvogel! Een kraanvogel op deze plek en zo dichtbij (ongeveer 50 meter van de weg), is echt fantastisch! Het dier loopt enigszins mank, maar oogt niet verzwakt en lijkt verder gezond. Vanuit de auto sla ik de gracieuze vogel gade en maak enkele foto’s. Na enige tijd houdt de kraanvogel het voor gezien en gaat op de wieken om vervolgens op een naburige omgeploegde akker weer neer te strijken. Ik vervolg mijn weg, maar neem me voor om op de terugweg nog een kijkje te nemen bij het maïsveld. Een paar uur later tref ik de kraanvogel wederom aan, maar nu op grote afstand van de weg. Ik besluit daarom een poging te wagen, de vogel te voet te benaderen. In de dekking van het maïsveld lukt het me om redelijk dichtbij te komen en eenmaal in positie, laat de kraanvogel zich vrij makkelijk fotograferen. Thuis kom ik na wat zoekwerk tot een verrassende ontdekking. Het blijkt namelijk om een echte Zeeuwse beroemdheid te gaan. Een kraanvogel met een kwetsuur aan de rechterpoot, die hoogstwaarschijnlijk als gevolg daarvan inmiddels al bijna twee maanden in de polder bij Westenschouwen bivakkeert. Naar ik begrijp heeft de vogel veel bekijks getrokken en zelfs aandacht gehad in de pers, maar klaarblijkelijk is alle aandacht en berichtgeving volledig aan mij voorbij gegaan. Nu maar hopen dat deze prachtige vogel het zal redden en zich uiteindelijk weer bij zijn of haar soortgenoten kan voegen.

kvshh

Van foto naar schilderij

Een drietal foto's die ik afgelopen winter in de tuin van mijn ouders heb gemaakt, hebben model gestaan voor olieverfschilderijtjes. Deze schilderijtjes, een roodborstje, veldleeuwerik en een witte kwikstaart in de sneeuw zijn vervaardigd door kunstenares, Judith van Hoof. Judith maakt veel portretten, maar ook natuurbeelden en schildert bijna foto-realistisch. Enkele weken geleden mocht ik de schilderijtjes voor het eerst aanschouwen en ik was erg onder de indruk van de resultaten. Ze zijn mooi gedetailleerd geschilderd en vormen samen een passende combinatie. Het trio zal begin volgend jaar, samen met andere vogelbeelden, door Judith worden geëxposeerd. Benieuwd naar het werk en de kwaliteiten van Judith van Hoof, die naast schilderen ook beeldhouwt? Bezoek dan zeker haar website eens!

srbbshh


wkbshh


vlbshh