Blog

Blog

rew

Winter

IJzige creaties

In januari deed Koning Winter na lange tijd eindelijk weer eens serieus van zich spreken. In Zeeland weliswaar zonder sneeuw van betekenis, maar wel met vorst, (ruige) rijp en ijs. Ideale omstandigheden om er met de camera op uit te trekken. Mijn focus lag vooral op ijs, want in de vorming van ijs laat de natuur zich zonder enige twijfel van haar meest artistieke kant zien. Vormen, lijnen, patronen en structuren in en op het ijs, ze vormen vaak ware kunstwerkjes. Voorzien van een macrolens en statief ging ik op pad, op zoek naar ijzige details in plassen en greppels. In een jong drassig bos vond ik al snel een geschikte plek. Het vinden van fraaie details en het maken van sprekende composities kostte echter heel wat meer moeite. Bovendien was het een hele uitdaging om niet door het soms broze ijs te zakken of het op een andere manier te beschadigen. Door mijn (lichte) statief over het ijs te schuiven en gebruik te maken van het kantelbare lcd-schermpje van de camera zocht ik naar mooie beelden, waarbij ik af en toe genoodzaakt was een enigszins geforceerde houding aan te nemen, die onvermijdelijk tot spierpijn zou leiden. De witbalans van de camera stelde ik bewust koel in (4150 K) en verder speelde ik wat met het diafragma en de belichting. Ten slotte experimenteerde ik met het in- en uitsluiten van reflecties. Het leverde kleurrijke abstracte beelden op én de volgende dag inderdaad lichte spierpijn. Heel andere beelden verkreeg ik na een koude mistige nacht. In een laag uitgebaggerde modder langs een watergang vond ik verschillende plasjes met prachtige ijspatronen in combinatie met rijp. In sommige creaties zag ik figuren en andere deden me denken aan micro-organismen ... Ook bij deze beelden koos ik voor een koele witbalans.

blogijsbladeren-1201680
(60 mm | iso 400 | F 9 | 1/ 20 sec )

blogijsbladeren-1201738
(60 mm | iso 400 | F 8 | 1/ 10 sec )

blogicevormbl-1221814
(60 mm | iso 400 | F 8 | 1/ 80 sec )

blogicevormkop-1221815
(60 mm | iso 400 | F 8 | 1/ 125 sec )

Uiltje knappen

Hoewel het woord “uiltje” in de uitdrukking “een uiltje knappen” oorspronkelijk naar een vlinder verwijst, is de betekenis overdag een dutje doen, zeker van toepassing op uilen. De meeste uilen zijn immers ’s nachts en in de schemering actief en rusten overdag. De ransuil, een middelgrote uil van ongeveer 36 cm met lange oorpluimen en oranje ogen, is een nachtactieve uil. Ransuilen vormen in de winter groepen en verzamelen zich op plaatsen waar ze gezamenlijk rusten, de zogenaamde roestplaatsen. Vaak zijn dat groenblijvende bomen, maar soms worden ook wel loofbomen gebruikt, zolang die genoeg beschutting geven. Niet zelden bevinden roestplaatsen zich in of in de nabijheid van bewoond gebied en vaak worden ze zelfs jarenlang achtereen gebruikt. Het aantal uilen op deze slaapplaatsen kan variëren van enkele tot vele tientallen exemplaren. In het voorjaar als het voortplantingsseizoen begint, verlaten de ransuilen geleidelijk aan de roestplaatsen en vestigen ze zich in een broedterritorium. De broedplaatsen liggen doorgaans in de buurt van de roestplaatsen.
Enige tijd geleden ontdekte ik -samen met mijn dochter- bij toeval zo’n roestplaats. In eerste instantie zagen we één ransuil, maar na goed zoeken, telden we er uiteindelijk drie. De uilen zaten hoog in een dennenboom en waren door hun perfecte camouflage lastig te zien. Ze leken zich nauwelijks iets van ons aan te trekken en bleven roerloos zitten. Een van de uilen opende heel even de ogen maar dommelde al snel weer in. Bij een volgend bezoek aan de boom telde ik zelfs vier ransuilen, waarvan er één duidelijk in het zicht zat te dutten. Wat een geluk! Uiteraard heb Ik van de gelegenheid gebruik gemaakt en van gepaste afstand wat foto’s gemaakt. De uil leek het allemaal prima te vinden en sliep onverstoorbaar door ...

rushh
(400 mm | iso 800 | F 4 | 1/100 sec)

Liggend op de grond ...

Lopend op het strand, werd mijn aandacht getrokken door een groepje opvliegende vogeltjes. De witte vlekken op de vleugels lieten er geen twijfel over bestaan dat het sneeuwgorzen moesten zijn. Het groepje streek verderop weer neer tussen het aanspoelsel op de vloedlijn en ging op zoek naar voedsel. Ik besloot een poging te wagen ze te fotograferen en ben de foeragerende vogels, die tussen het aanspoelsel en de rommel nauwelijks opvallen, voorzichtig en op gepaste afstand genaderd. Liggend op mijn buik met de camera op een rijstzak heb ik vervolgens gewacht totdat het groepje dichterbij kwam. Na enige tijd gebeurde dat ook en kon ik enkele foto’s maken, echter tot het moment dat er een loslopende hond mijn richting op kwam rennen en de sneeuwgorzen er vandoor gingen.

sgvlshh
(400 mm | iso 400 | F 4 | 1/250 sec)

sgfoeshh
(400 mm | iso 400 | F 4 | 1/250 sec)

Gelukkig trof ik bij een volgende wandeling weer sneeuwgorzen aan. Eerst op het strand en later op een dijk. De vogels waren erg meewerkend en lieten zich goed fotograferen. Omdat ik graag vanuit een laag standpunt fotografeer, ben ik ook hier op de grond gaan liggen. Bijkomend voordeel hiervan is dat vogels een liggend en amper bewegend mens minder snel als bedreiging zien. Nadeel is echter wel dat dit soms juist bij mensen de aandacht trekt… Zo ook bij die aardige man, die ineens achter me stond om zich ervan te gewissen of het wel goed met me ging ... Tja, het ziet er ook wel een beetje vreemd en bedenkelijk uit als iemand liggend en schijnbaar roerloos op de glooiing van de dijk ligt.

sgmshh
(400 mm | iso 200 | F 5.6 | 1/320 sec)

sgstrshh
(400 mm | iso 200 | F 5.6 | 1/320 sec)

sgshh
(400 mm | iso 200 | F 5.6 | 1/500 sec)

Sneeuwgorzen zijn alleen in de wintermaanden in Nederland te zien. Ze verblijven dan vooral langs de kust op stranden, dijken en schorren, waar ze vaak in groepjes naar voedsel zoeken. In de zomer broeden ze in het Noordpoolgebied., maar ook in Schotland, Scandinavië en op IJsland, In de broedgebieden eten ze voornamelijk insecten, maar in de winter als er weinig of geen insecten te vinden zijn, schakelen ze om naar zaden. Vanaf maart vertrekken ze vanuit hun overwinteringsgebieden weer naar het hoge noorden.

sgptshh
(400 mm | iso 200 | F 6.3 | 1/640 sec)