Naast het fotograferen van de natuur, mag ik ook graag duiken en snorkelen. Duiken doe ik voornamelijk in de provincie Zeeland. De Zeeuwse wateren (Oosterschelde, Grevelingenmeer en Veerse Meer) bieden namelijk een prachtig en rijk onderwaterleven. Sinds een jaar of twee fotografeer ik ook onderwater. Een soms lastige vorm van fotografie met vele uitdagingen, maar ontzettend leuk om te doen. Een kleine selectie van de beelden die ik heb gemaakt, zijn te zien in mijn portfolio “onderwater”. Nieuwe beelden zullen daar uiteraard ook worden geplaatst.



Zwemmend kom ik de kompaskwal liever niet tegen, maar duikend of snorkelend, beschermd door een neopreen pak, is het genieten van een ontmoeting met deze prachtige kwal!

Tags: Onderwaterfotografie, Zeeland, Kompaskwal

AI heel lang overwinteren er velduilen aan de zuidkust van Schouwen-Duiveland en ieder jaar komen daar veel vogelaars en fotografen op af. Ook ik heb me deze winter een keer in de lange rij van fotografen geschaard op de Oosterscheldedijk nabij Burghsluis om een velduil te fotograferen. Het resultaat liet helaas te wensen over en bovendien stond de massale belangstelling me vreselijk tegen, zodat het slechts bij één keer is gebleven. Maar door de vele foto’s van Zeeuwse velduilen die op het internet voorbij kwamen, ging het uiteindelijk toch weer kriebelen. Velduilen zijn immers prachtige en intrigerende vogels, waar ik heel graag een aantal mooie beelden van zou willen maken. In de hoop dat de velduilengekte een eind voorbij zou zijn, ben ik in het vroege voorjaar een paar keer terug geweest. En inderdaad, het aantal rijdende schuilhutten met lange uitstekende telelenzen bleek mee te vallen. De velduilen waren overigens wel goed vertegenwoordigd. Eén keer heb ik zelfs zes exemplaren zien jagen. Een prachtig schouwspel, waar ik erg van heb genoten. Actiefoto’s heb ik niet kunnen maken, maar wel een aantal portretten in avondlicht. Het zullen zeker niet de laatste foto’s zijn, want ik ga zeker nog eens terug.

Tags: Zeeland, Velduil

Door allerlei omstandigheden heb de afgelopen tijd amper gefotografeerd, maar vorige week ben ik er voor het eerst in het nieuwe jaar eindelijk weer eens lekker op uit getrokken. Rijdend in de polder wordt mijn aandacht al snel getrokken door een grote grijze vogel die aan de rand van een klein maïsveld aan enkele afgestorven planten pikt. Even is er een moment van ongeloof, dat echter al snel omslaat in euforie, want daar staat een heuse kraanvogel! Een kraanvogel op deze plek en zo dichtbij (ongeveer 50 meter van de weg), is echt fantastisch! Het dier loopt enigszins mank, maar oogt niet verzwakt en lijkt verder gezond. Vanuit de auto sla ik de gracieuze vogel gade en maak enkele foto’s. Na enige tijd houdt de kraanvogel het voor gezien en gaat op de wieken om vervolgens op een naburige omgeploegde akker weer neer te strijken. Ik vervolg mijn weg, maar neem me voor om op de terugweg nog een kijkje te nemen bij het maïsveld. Een paar uur later tref ik de kraanvogel wederom aan, maar nu op grote afstand van de weg. Ik besluit daarom een poging te wagen, de vogel te voet te benaderen. In de dekking van het maïsveld lukt het me om redelijk dichtbij te komen en eenmaal in positie, laat de kraanvogel zich vrij makkelijk fotograferen. Thuis kom ik na wat zoekwerk tot een verrassende ontdekking. Het blijkt namelijk om een echte Zeeuwse beroemdheid te gaan. Een kraanvogel met een kwetsuur aan de rechterpoot, die hoogstwaarschijnlijk als gevolg daarvan inmiddels al bijna twee maanden in de polder bij Westenschouwen bivakkeert. Naar ik begrijp heeft de vogel veel bekijks getrokken en zelfs aandacht gehad in de pers, maar klaarblijkelijk is alle aandacht en berichtgeving volledig aan mij voorbij gegaan. Nu maar hopen dat deze prachtige vogel het zal redden en zich uiteindelijk weer bij zijn of haar soortgenoten kan voegen.

Tags: Kraanvogel, Zeeland, Winter

De spuisluis in de Brouwersdam, is een bekende locatie om zeehonden te spotten. Vooral in de weekenden vormen de grijze en gewone zeehonden hier soms een heuse toeristische attractie. De dieren zijn vaak te zien bij afgaand water en alle menselijke belangstelling is hen inmiddels niet vreemd meer. Zo zijn ze regelmatig spelend en nieuwsgierig rondkijkend te aanschouwen, maar ook foeragerend. De sluis is namelijk een goede plaats om te jagen en zo nu en dan wordt er aan de oppervlakte, uitgebreid een gevangen vis genuttigd. Inmiddels heb ik al menig uurtje op deze plek doorgebracht, zowel met als zonder fototoestel en elke keer weer, blijf ik het erg leuk vinden om de dieren bezig te zien. Mijn fotografische bezoeken plan ik meestal van te voren en altijd op de wat minder drukke weekdagen. Zoals enige tijd geleden op een mooie voorjaarsavond. Een avond met de juiste ingrediënten voor het maken van sfeerbeelden. Heerlijk weer, een kalme zee, een prachtige zonsondergang en een paar gewillige grijze zeehonden ...

Tags: Grijze zeehond, Zeeland, Tegenlicht