De pauwkokerworm, ook wel waaierkokerworm genoemd is een mariene borstelworm. De borstelworm leeft in een stevig zelf opgebouwd kokertje van slijm vermengd met zand, slib of kleine stukjes schelp, dat vastgehecht is aan hard substraat. Op de kop heeft het diertje fraai gekleurde op veren lijkende tentakels, die in een krans rond de mondopening staan en samen een waaier vormen, die buiten het kokertje uitsteekt. Soms is deze krans in twee half ronde helften gedeeld. De tentakels met de fijne vertakkingen worden gebruikt om voedsel uit het water te filteren en spelen een rol bij de ademhaling. De rest van de worm zit in het beschermende kokertje dat hoog (5 tot 10 cm) boven de bodem uitsteekt. Het is een fascinerend diertje, waar ik me keer op keer weer over verwonder. De kleurrijke waaier, sierlijk meebewegend met het langsstromende water is een lust voor het oog en heeft grote fotografische aantrekkingskracht op mij. De uitwaaierende tentakels veranderen in de stroming voortdurend van richting en leveren steeds andere beelden op. Kokerwormen zijn echter wel lastig te fotograferen, want bij de minste beweging of verandering van licht trekken ze zich razendsnel in hun kokertje terug. Met een rustige benadering en wat geduld lukt het vaak wel. De foto van dit goed meewerkende model is gemaakt tijdens een duik in de Oosterschelde, met behulp van een snoot. Dat is een soort buis die op een flitser gezet kan worden, waarmee het flitslicht gebundeld wordt tot een spotlight. Zo wordt alleen het onderwerp belicht en ontstaat er een zwarte achtergrond.


60 mm macro | F 13 | iso 500 | 1/250 sec | flitser met optische snoot

Tags: Pauwkokerworm, Snoot, Oosterschelde

Licht en de manier waarop je het als fotograaf gebruikt zijn bepalend voor de sfeer in een foto. Een creatieve techniek die hieraan kan bijdragen is high key. Bij high key fotografie kies je er bewust voor om lichte tot zeer lichte beelden te maken, waardoor ze een zachte, frisse, heldere of minimalistische uitstraling krijgen. Ze bevatten overwegend lichte (kleur)tinten, weinig schaduw en hebben een laag contrast. In de natuur zijn het vooral lichte onderwerpen en achtergronden die geschikt zijn voor een high key benadering en om harde contrasten te vermijden dient het licht het best zacht en diffuus te zijn. Een bewolkte of mistige dag is hiervoor dan ook erg geschikt. Persoonlijk ben ik erg van gecharmeerd van deze vorm van fotografie. Ik pas high key dan ook graag toe en vind het leuk ermee te experimenteren. In de nabewerking optimaliseer ik het high key effect indien nodig verder en ook hiermee experimenteer ik graag. Het levert af en toe verrassende beelden op. Soms zet ik beelden om naar zwart-wit, omdat bepaalde high key beelden beter tot hun recht komen zonder kleur.


Foeragerende kluten in een ondiepe poel op een bewolkte dag.

Tags: Kluut, High key

In de wintermaanden struin ik graag over het strand. Na een storm of harde wind ben ik altijd nieuwsgierig naar wat de vloed op het strand heeft neergelegd. Als sportduiker ben ik geïnteresseerd in het onderwaterleven en in het aanspoelsel valt hiervan soms veel te ontdekken. Behalve organisch materiaal spoelt er helaas ook enorm veel afval aan. Vooral plastic (rietjes, lollystokjes, flesdopjes, sigaretfilters, flesjes, zakjes en allerhande hard plastic in verschillende formaten), maar ook vislijnen, -netten, -pluis (oranje of blauwe plastic draadjes die in trossen onder visnetten voor bodemvisserij hangen) en ballonnen met lint liggen voor het oprapen. De steeds maar groeiende vervuiling gaat mij aan het hart en ik probeer dan ook bijna altijd als ik over het strand loop, zoveel mogelijk afval te verzamelen en te deponeren in een afvalbak of houten jukbak van “Doe mee, verlof de de zee!” Enige tijd voor en enkele dagen na storm Corrie, die op 31 januari over Nederland trok, raapte ik veel afval op, maar trof ik ook enkele tientallen eikapsels van de hondshaai aan. Deze eikapsels spoelen regelmatig aan, maar niet eerder vond ik er zoveel. De meeste exemplaren lagen tussen de wieren, maar ik vond er ook een paar los op het strand. Een keer vond ik zelfs een kluwen van 11 exemplaren. Omdat ik de eikapsels, met de fraai gekrulde hechtdraden erg fotogeniek vind, besloot ik er een aantal mee naar huis te nemen om ze te fotograferen. Thuis heb ik de ingedroogde kapsels eerst enige tijd in een bakje water laten weken en vervolgens heb ik ze op een lichtbak gelegd. Door flink over te belichten creëerde ik een beeld, waarbij de vorm, kleur en details mooi naar voren komen.


Eikapsel hondshaai met vispluis op het strand.


50 mm | F 18 | iso 100 | 0,8 sec

Tags: Eikapsels, Hondshaai, Strand

Tijdens een wandeling in het bos, hoor ik het geluid van jonge grote bonte spechten. Ik lokaliseer waar het geluid vandaan komt en probeer het nest te vinden. Al vrij snel valt mijn oog op een mooi rond gat, hoog in een stevige boom. De nestopening is vanaf het wandelpad goed te zien, maar valt door de hoge positie nauwelijks op. Ik blijf even kijken, maar bespeur geen activiteit en besluit door te lopen. De daaropvolgende dagen ga ik af en toe bij het nest kijken om het broedsel te volgen. Om er zo min mogelijk aandacht op te vestigen, plan ik mijn bezoekjes op momenten dat er weinig of geen wandelaars te verwachten zijn. De nestboom staat weliswaar langs een druk wandelpad, maar extra aandacht wil ik toch liever vermijden. Bovendien houd ik mijn bezoekjes kort om het voeren van de jongen niet te verstoren. Aanvankelijk zie ik vader specht geregeld met een snavel vol sappige larven het nest binnen gaan en na enige tijd -al dan niet met uitwerpselen in zijn snavel- het nest weer verlaten. Ik krijg daarbij echter wel het vermoeden dat hij er alleen voor staat, want moeder specht zie ik geen enkele keer. Later geniet ik van de momenten dat vader aan de buitenzijde van het nest voert, waarbij ik af en toe een glimp van een jong opvang. Mijn geluksmomentje beleef ik als er uiteindelijk een kopje met een fraai rood “petje” in de nestopening verschijnt; een aandoenlijk gezicht dat me breed doet glimlachen! Tegelijkertijd realiseer ik me dat het niet lang meer zal duren voordat ze zullen uitvliegen. De jonge spechten lijken zich prima te ontwikkelen en korte tijd later tijd tref ik -zoals verwacht- een verlaten nest aan. Met een voldaan gevoel en genietend van een geweldig natuurbeleving ga ik terug naar huis.


300 mm | iso 1000 | F 4 | 1/60 sec

Tags: Grote bonte specht, Juveniel

Iedere twee maanden organiseert natuurfotografie.nl een Photo Challenge met een wisselend thema, waarvan de winnaars en eervolle vermeldingen in Natuurfotografie Magazine en op de website komen te staan. Voor de Photo Challenge “foto met een verhaal”, stuurde ik onlangs onderstaande foto in.



Ik was blij verrast toen ik in het op 16 april 2021 uitgekomen Natuurfotografie Magazine zag, dat mijn foto een eervolle vermelding had gekregen. De uitslag van de Photo Challenge is te bekijken op natuurfotografie.nl en in Natuurfotografie Magazine (editie 53 - nr 3 2021).

Tags: Damhert, Eervolle vermelding