Ik heb een bescheiden lijstje met vogelsoorten die ik graag eens zou zien en fotograferen. De pestvogel is er daar een van. Nog steeds eigenlijk, want een aantal jaren geleden heb ik al eens pestvogels gezien en zelfs gefotografeerd. In tegenstelling tot de beleving waren de foto’s destijds echter niet zo geweldig, zodat deze prachtige vogel met zijn karakteristieke kuif nog steeds op mijn wenslijstje staat. Pestvogels laten zich in Nederland alleen gedurende de herfst en de winter zien, maar de aantallen wisselen per jaar sterk. In sommige winters worden ze nauwelijks gezien, terwijl ze in andere jaren in groten getale kunnen opduiken. Dit hangt samen met de beschikbaarheid van voedsel. Pestvogel eten in de zomer vooral insecten en in het najaar en de winter voeden ze zich met bessen. Bij een tekort aan bessen in hun normale verspreidingsgebieden, de uitgestrekte naaldbossen van Noord-Scandinavië en West-Rusland, trekken ze door honger gedreven weg. Ze zakken dan in groepen af richting het zuiden op zoek naar voedsel. Vogels die in Nederland opduiken, foerageren vaak op de bessen van de liguster, lijsterbes, vuurdoorn en Gelderse roos.
Enkele weken geleden deed zich een tweede kans voor om pestvogels te fotograferen toen een groepje van 11 vogels in een nabijgelegen dorp werd gezien. De vogels zaten in een hoge boom in een woonwijk en vlogen af en toe naar een in fraaie herfstkleuren getooide lijsterbes om zich tegoed te doen aan de bessen. De regen maakte het fotograferen echter niet gemakkelijk en ondanks een goed ingepakte camera en het gebruik van een paraplu, was het vanwege de positie van de vogels erg lastig om spetters op de lens te voorkomen. Uiteindelijk lukte het gelukkig toch een aantal goede beelden te maken, waarvan een beeld me bijzonder aansprak, kleurrijk en een beetje anders ....


(400 mm | iso 1250 | F 4 | 1/160 sec)

Tags: Pestvogel, Herfst