Hoewel het woord “uiltje” in de uitdrukking “een uiltje knappen” oorspronkelijk naar een vlinder verwijst, is de betekenis overdag een dutje doen, zeker van toepassing op uilen. De meeste uilen zijn immers ’s nachts en in de schemering actief en rusten overdag. De ransuil, een middelgrote uil van ongeveer 36 cm met lange oorpluimen en oranje ogen, is een nachtactieve uil. Ransuilen vormen in de winter groepen en verzamelen zich op plaatsen waar ze gezamenlijk rusten, de zogenaamde roestplaatsen. Vaak zijn dat groenblijvende bomen, maar soms worden ook wel loofbomen gebruikt, zolang die genoeg beschutting geven. Niet zelden bevinden roestplaatsen zich in of in de nabijheid van bewoond gebied en vaak worden ze zelfs jarenlang achtereen gebruikt. Het aantal uilen op deze slaapplaatsen kan variëren van enkele tot vele tientallen exemplaren. In het voorjaar als het voortplantingsseizoen begint, verlaten de ransuilen geleidelijk aan de roestplaatsen en vestigen ze zich in een broedterritorium. De broedplaatsen liggen doorgaans in de buurt van de roestplaatsen.
Enige tijd geleden ontdekte ik -samen met mijn dochter- bij toeval zo’n roestplaats. In eerste instantie zagen we één ransuil, maar na goed zoeken, telden we er uiteindelijk drie. De uilen zaten hoog in een dennenboom en waren door hun perfecte camouflage lastig te zien. Ze leken zich nauwelijks iets van ons aan te trekken en bleven roerloos zitten. Een van de uilen opende heel even de ogen maar dommelde al snel weer in. Bij een volgend bezoek aan de boom telde ik zelfs vier ransuilen, waarvan er één duidelijk in het zicht zat te dutten. Wat een geluk! Uiteraard heb Ik van de gelegenheid gebruik gemaakt en van gepaste afstand wat foto’s gemaakt. De uil leek het allemaal prima te vinden en sliep onverstoorbaar door ...


(400 mm | iso 800 | F 4 | 1/100 sec)

Tags: Ransuil, Winter